Bugünkü duruşmada öncelikle bir kez daha banka soygunları ele alınır. Bir tanık ve bu soygunları kovuşturan iki memur ifade verir. Memurların verdiği ifadenin asıl noktasını çalınan paranın miktarı ve bu soygunlara ilişkin video kayıtları, fotoğraflar gibi delillerin karşılaştırılması meselesi oluşturur. Ardından Chemnitz’den Markus Fr. ifade verir. Fakat Fr. sorulara neredeyse hiç yanıt vermediği gibi hemen hemen hiçbir şey hatırlayamadığını söyler. Son olarak ise Uwe Mundlos’un bir gençlik arkadaşı ifade verir. İfadesinde bu dostluğa ilişkin pek çok ayrıntıdan hareketle üçlünün direkt Neonazi camiasından olmayan gençlik dönemi arkadaşlarından kaç kişi olduklarını hatırlar.
Tanıklar:
- Eckhard Di. (18.01.2007 tarihinde Stralsund’da yapılan banka soygunu)
- Hans Peter St. (Suçla mücadele birimi memuru, Stralsund’da yapılan banka soygununda çalınan paranın miktarı)
- Andreas Ma. (BKA, Banka soygununa ilişkin soruşturmalar, kişilere ait vesikalık resimlerin ve delillerin karşılaştırılması)
- Markus Fr. (Wohlleben, Böhnhardt, Zschäpe, Mundlos ve Chemnitz’deki Nazi camiasına ilişkin bilgiler)
- Aleksander Ha. (Uwe Mundlos’ın gençlik dönemi arkadaşı)
Duruşma günü saat 09:48’de başlar. İlk tanık Di.’dir. Di. saat 17’ye doğru (sesçil yazım) havale yapmak üzere bankaya gitmiştir. Hatırladığı kadarıyla son havalesini yaparken, ön mekandan gürültüler duyulmuştur. Aradaki kapı açılmış, maskeli iki adam içeri girmiştir; adamlardan biri tavana ateş etmiştir. Tanık sağa faillere doğru baktığında onlardan birinin kasanın bulunduğu mekana doğru gittiğini ve bir banka çalışanını doğrulttuğu silahla ekstra bir kasanın olduğu diğer mekana girmeye zorladığını görmüştür. İçeri girerken bağırmıştır: „Bu bir soygundur, oyun değil; herkes yere yatsın!“ Tanık: “Bunu zaten yapacaktık. Bir süre sonra işleri bitti, torba parayla dolmuştu; ikinci fail tekrar dışarı çıktı.” İlk sorgular orada, o mekanda yapılmıştır. Di.: „Sanırım, konuştukları diyalektin Saksonya’ya özgü olduğuna değinmiştim; spor ayakkabılarını hatırlamıyorum. Bunun dışında koyu renkli, siyah giysileri vardı ve yüzleri maskeliydi.“
Ardından tanık St. ile devam edilir. Götzl, söz konusu meselenin 07.11.2006 ve 18.01.2007 tarihlerindeki soygun ila çalınan miktarın olduğunu söyler. St., bir meslektaşının o zamanlardaki müdürden öğrendiği kadarıyla 07 Kasım tarihinde yapılan soygunda çalınan paranın 84.995 Euro olduğunu belirtir; bu para hem kasadan hem de gişelerden çalınan paradır. 18 Ocak tarihli ikinci soygunda ise çalınan para 169.000 Euro’dan fazladır. Götzl, herhangi bir kovanın ya da tavanda herhangi bir hasarın bulunup bulunmadığını sorar. Tanık hayır, der. Her iki soygunda da suçla mücadele birimi teknikerleri gelmiş, fakat ne kovan ne de tavanda kurşun deliği saptamasında bulunamamışlardır. Bu nedenle de tavana ateş edilen silahın korkutma amaçlı bir silah olduğu düşüncesinden hareket etmişlerdir.
Ardından BKA’dan (126. Duruşma Günü) tanık Ma. dinlenir. Götzl, 18.01.2007, 07.11.2006 ve 07.09.2011 tarihlerindeki banka soygunları ila delillerin ve vesikalık resimlerin karşılaştırılmasının söz konusu olduğunu söyler. 04.11.2011 adlı tarihte, Eisenach’daki banka soygununa ve karavanın bulunduğu haline ilişkin daha sonraki süreçte pek çok şeye el koyduklarını söyler; kendisinin görevi ise bu el konulanları işlenen bir dizi soyguna göre tasnif etmek olmuştur; el konulanlar Eisenach’a ve Arnstadt’a göre düzenlenmiştir. Kimi detaylar ve operasyonun biçimine bağlı olarak bu bir dizi soyguna ilişkin tasnif etmeler zaten doğru bir biçimde yapılmıştır. Bu bir dizi soygun Chemnitz, Zwickau, Stralsund’dan önce Arnstadt’a, ardından da Eisenach’a değin uzanmaktadır. Ayrıca bu alanda Eisenach’dan ve Frühlingsstraße’den edinilen delilleri, faillerin hangi soygunu işlediklerini tek tek ele alabilmek için tasnif etmeye ve deliller zinciri oluşturmaya çalışmışlardır. İşe parayı nerede buldukları ya da çalınan paraların bantları ve Euro çekleri ile başlamışlardır: „Hepsini karşılaştırdık.“ Arnstadt’ta ve Stralsund’daki her iki soygunda çalınan paralar ve para bantlar hem karavanda hem Frühlingsstraße’de bulunmuş ve bunlara el konmuştur.
Ayrıca güvenlik kameralarının kayıtları üzerinde çalışmışlar ve resimlerdeki silahlar ile giysilere ait parçaları karşılaştırmayı denemişlerdir; en azından bariz olanlarını karşılaştırmışlardır. Burada tabancalar teşhis edilmiştir; Arnstadt’ta, faillerden birinin yanında el bombasına benzer bir şey vardır. Karavanda ise buna uygun bir maket bulunmuştur. Ayrıca orada iki ateşli silah da bulunmuştur; Zwickau’da ise bir adet korkutma amaçlı silah bulunmuştur. Kişilerin tasnifi ise DNA testinden önce ayakkabı numarası büyüklüğüne göre yapılmıştır. Faillerden biri, üzerine vampir yüzü geçirilmiş bir kar maskesi takmıştır. Daha sonra yapılan DNA analizlerinde vampir yüzlü maskeyi taşıyan kişinin Uwe Mundlos olduğu, siyah kar maskesi taşıyan kişinin ise Uwe Böhnhardt olduğu saptanmıştır. Vampir maskeli birinci failin yanında iki silah vardır. Mundlos’un ebeveynleri ifadelerinde Mundlos’un her iki elini de kullanabildiği ve karışık motorik işleri bile iki eliyle de yapabildiğini belirtmişlerdir. Böhnhardt’ın ebeveynleri ise oğullarının sol elini kullandığını söylemişlerdir. Vampir maskeli olan fail, bir sağ ve diğeri sol elinde olmak üzere iki silah kullanmıştır; diğeri ise Böhnhardt’tır ki, DNA analizleri bu bilgiyi doğrulamıştır.
Zwickau’da ayrıca Arnstadt’ın bir bölümünü gösteren bir kent haritası ile olay yerinin ve polisin konumlanmasına ilişkin el yazısı ile yazılmış notlar bulunmuştur. Bilirkişi raporlarına göre el yazısı ile yazılmış bu notlar muhtemelen Mundlos’a aittir. Ayrıca Altenburg kentinin bir bölümünü gösteren bir kent haritasına da el konulmuştur; bu haritanın arka sayfasında Sparkasse Bankasının Arnstadt-Ilmenau şubesinin iç yapısı ve olay yeri çizilmiş, aynı el yazısıyla çeşitli yorumlar ve bankanın açılış saatleri not edilmiştir. Bunun dışında el konulanlar arasında Zwickau’da 5 Eylül’den 9 ya da 10 Eylül 2011 tarihine değin kiralanmış bir karavan sözleşmesi de bulunmaktadır ki söz konusu bu tarih Arnstadt’taki banka soygununa denk gelmektedir. Ma. bir kez daha resimlerle birlikte söz konusu bağlantıları ayrıntılı bir şekilde açıklar. Ardından Götzl saat 13:22’ye değin öğle arası verir.
Tanık Markus Fr. ile devam edilir. Götzl, Fr.’nin Wohlleben’i tanıyıp tanımadığının ve tanıması durumunda hangi bilgilerin nereden edinildiğinin konu edildiğini söyler. Götzl: „Buna ilişkin ne diyeceksiniz?“ Fr.: „Hiçbir şey.“ Fr. söz konusu kişiyi tanımıyordur. Götzl, Zschäpe’yi tanıyor mudur, diye sorar. Fr.: „Hatırlayamıyorum; belki çok eskiden. Onunla 1998’den, tutuklanmamdan önce tanışmış olabilirim; fakat bilmiyorum.“ Tutuklandıktan sonra camiayla bir işi kalmamıştır. Bir soru üzerine üç yıl boyunca hapis yattığını söyler. Götzl, Fr.’ye 1998 senesinden önce camia ile ne gibi işlerinin olduğunu ve camia ile neyi kastettiğini sorar. Fr: „Sağcı camia anlamında. O zamanlar çok içiyor, çok dövüşüyordum.“ Götzl, Fr.’ye sağcı camiadan kimlerle işinin olduğunu sorar. Fr: „Özel biri yoktu.“ Götzl ona o dönemlerde nerede kaldığını sorar. Fr.: „Tabii ki Chemnitz’de.“ 1991’den 1994 senesine değin Stuttgart’ta çıraklık eğitimi almıştır. Eğitimini sadece Stuttgart’ta mı almıştır, yoksa başka yerlerde de devam etmiş midir diye sorulduğunda Fr., Ludwigsburg yanıtını verir. Götzl: „ O zamanlarda sağcı camia ile diyaloğunuz var mıydı?“ Fr.: “ Örneğin Ellinger ve Michael.“ Götzl: „Ellinger dışında Stuttgart, Ludwigsburg civarından başka tanıdığınız var mı?“ Fr.: „Yo.“ Götzl: „Ellinger’in evine gitmiş miydiniz?“ Fr.: „Evet.“ Götzl, Ellinger’in Fr.’nin yanına Chemnitz’e gidip gitmediğini sorar.“ Fr.: „Yo.“ Götzl, Fr.’ye Thomas Starke’yi tanıyıp tanımadığını sorar. Fr.: „Sanırım evet.“ Götzl: „Nereden?“ Fr.: „Bir ara tanıştık, fakat ne zaman bilmiyorum. Öyle pek iyi tanımam.“ 1992/ 93/ 94 senelerinden birinde tanışmış olmalıdır. Götzl, Fr.’nin o zamanlar ne kadar alkol tükettiğini sorar. Fr: „Kafayı çekiyordum.“ Götzl, ortalama ne kadar içtiğini sorar. Fr.: „Çok.“ Götzl, Fr.’ye içtikten sonraki halini sorar. Fr., agresifleştiğini, bu nedenle de dalaşmaların, dövüşmelerin olduğunu söyler. Götzl, kimlerle dalaştığını sorar. Fr.: „Öyle belirli biri yoktu. İşte zaman zaman böyle şeyler oluyordu.“ Sch.’nin sorgulamasından bir hatırlatma: Toplam üç kez Chemnitz’deki yoldaşlarımı ziyaret ettim; bir keresinde Fr., Uschi’yi, Ellinger’i ve beni Corsa marka arabasıyla Chemnitz’e götürdü. Fr.: Benimle Chemnitz’e gelen olmadı.“ Fr. o zamanlar, yani 1994 senesinde Corsa marka bir araba kullandığını ise kabul etti. Sch.’nin sorgulamasından bir hatırlatma: O zamanlar Fr. tarafından Chemnitz’deki bir konsere davet edildik. Fr.: „Hayır.“ Hatırlatma: Yoldaşların hepsi arabalarıyla gelmişti ve tren garından Uwe Mundlos’la mı ya da başka birisiyle mi gittik emin değilim; o zamana değin içlerinden sadece Fr.’yi tanıyordum; her hâlükârda daha sonra Mundlos’un Wartburg marka arabasında onunla birlikte gitmiş olduğumuzu zannediyorum.“ Fr.: „Bilmiyorum.“ E.’nin sorgulamasından hatırlatma: 1994 yılının baharında Jena ya da Gera’ya bir konsere gittik; McDonald’sta ilk kez Uwe Mundlos ile Beate Zschäpe’yi gördüm; konser ne konseriydi artık bilmiyorum, camiaya uygun bir şey olsa gerek, zaten beni pek ilgilendirmiyordu; oraya gitme nedenim daha çok partiydi. Geceyi hepimiz Fr.’de Chemnitz’de geçirdik. Fr.: „Kimse bende gecelemedi.“ Müdahil avukat v. d. Behrens, Fr.’nin Mundlos’u tanımadığını söylediğini belirtir ve 16.01.1998 tarihinde garaj aranıldığında C. Fr. adlı birinin adresinin bulunduğunu ekler: „Söz konusu bu kişi babanız mıdır?“ Fr.: „Evet“ Ardından v. d. Behrens yüksek sesle Chemnitz’ten birinin telefon numarasını yüksek sesle okur ve sorar: „Bu numara sizin ev telefonunuzun numarası mıydı ya da halen öyle midir?“ Fr: „Yo, iş telefonu.“ V. d. Behrens, Markus Fr. isminin ve bir cep telefonu numarasının bulunduğunu söyler ve numarayı yüksek sesle okur. Fr. her koşulda şu an bu numaranın kendi numarası olmadığını ama vaktiyle onun olabileceğini söyler.
Saat 15:31’e değin verilen aradan sonra tanık Aleksander Ha. ile devam edilir. Götzl, Mundlos, Böhnhardt, Zschäpe ve Wohlleben ile olan temasların söz konusu olduğunu belirtir. Ha.’nın önce kendisinin bir şeyler anlatması gerekir. Ha: „En yakın tanışıklığım ya da en uzun süreni diyelim Uwe Mundlos ile oldu. Bu bağlamda Beate ile tanıştım, Beate Zschäpe ile. Daha sonraki süreçte 89, 90, 91 belki de 92 senesinde de Wohlleben ile. Götzl, Ha.’nın Mundlos ile nasıl tanıştığını sorar. Ha. aynı okula gittiklerini, paralel sınıflarda olduklarını söyler. Okula gittikleri süre boyunca birbirlerini her gün görmüşlerdir; ayrıca akşamları da görüşmüşlerdir. Mundlos ile en son ne zaman diyaloğu olmuştur sorusuna Ha. „1997 ya da 1998 senesinin ocak ya da şubat ayında olmalı; sanırım 1998’di.“, der. Hangi koşullarda görüşüldüğü sorusuna şu yanıtı verir: „Uwe daha önceden muhtemelen gelecek birkaç hafta içerisinde belirli bir süreliğine ortadan kaybolması gerektiği hakkında pek çok kez konuşmuştur; bu bağlamda Ralf Wohlleben kendini tanıtmış ve benden Uwe’nin bisikletini satmamı rica etmiştir; böylece ortadan kaybolmasını finanse edilebilecektir.“ Bunu kimin söylediği sorulduğunda Ha. şu yanıtı verir: „Uwe’nin ortadan kaybolması gerektiğini gayet iyi biliyorum. Uwe hapishaneye gitmeyeceğini söyledi.“ Ayrıca bu büyük bir sır değildir.
Götzl: „Ne demek istiyorsunuz?“ Ha. ziyaretleri esnasında Wohlleben ile ve ayrıca André Kapke ile tanışmıştır: „Bana karşı oldukça sevecen olan bu küçük grupta, geçmişte yaşanan çeşitli şeyler hakkında nispeten açık bir şekilde konuşuluyordu; bunlar arasında Jena’daki tiyatro meydanına konan bavul da vardı.“ Olayların sıralamasının sorulması üzerine Ha. şunları söyler: „Muhtelif küçük küçük pek çok hadise gerçekleşti. Hristiyan Gençlik Köyü bağlamında Ilmenau’da kalındığında bir ev aramasından ve bilgisayarlara el konulmasından söz etmişti. Benden de bilgisayarını kendi odama koymamı rica etmişti. Daha sonra Jena’da üzerinde Davud’un yıldızı olan asılı bir kukla hadisesi meydana gelmiştir ki bu hadise birkaç eylem ve el ilanı dağıtılmasıyla da desteklenmiştir. Ve bu türden kısa konuşmaların en önemli kısmını bavul oluşturmuştur ki bunun üzerine ortadan kaybolması gerektiğini, hiçbir koşulda hapishaneye girmek istemediği gibi bu sorumluluğu üstlenmeyi de istemediğini söylemiştir.”
Ha., Uwe Böhnhardt’la tanışmış olduğunu kabul eder. Fakat Mundlos onların karşılaşmaması için çabalamıştır; çünkü onun biyografisi buna müsait değildir. Bunun ne olduğunun sorulması üzerine Ha., babasının Bulgar olmasının Böhnhardt’ın dünya görüşüne uymadığını söyler. Götzl, Mundlos ve Böhnhardt’ın görüşlerini sorar. Ha.: „Uwe Mundlos, Rudolf Heß’in fikirlerinin ateşli bir savunucusuydu. Onun ideal karakteri buydu. Aynı zamanda temiz bir Almanya’nın da ateşli bir savunucusuydu: Çalışanların Almanya’da yeri vardı. Ama bunu söylerken tam aksine de değiniyordu; oturma izni olmayanlar için ki bu kişiler Nasyonal Sosyalizm döneminde teşhir edilenlerdi, yer yoktu. Ve Böhnhardt bu düşüncenin de savunucusuydu.“ Götzl, Böhnhardt’ın tavırlarını sorar. Ha., Böhnhardt’ın insanları ürküten bir yanı olduğunu ve insanda her an için şiddete hazır biri izlenimi yarattığını söyler. Ha. kişisel silahlanmadan bahseder. Götzl, Zschäpe’nin davranışlarını sorar. Ha: „Bayan Zschäpe’nin herkesle iyi geçinen biri olduğunu düşünüyorum. Açık biriydi, gerçi bana karşı belki biraz mesafeliydi, ama eğlendirici denebilecek kadar keyifliydi. Ve bu gurup içinde olduğu gibi Kapke ile birlikte severek davet edilen bir misafirdi. Götzl, Zschäpe’nin politik görüşlerini sorar. Ha.: „Zschäpe’nin politik hususlarda direkt ya da provokasyon içeren görüşleri ya da politik söylemleri olduğuna dair bir şey hatırlamıyorum.“ Duruşma günü saat 16:50’de sona erer.
NSU– Müdahiller Blogu: „DNA analizlerinin de desteklediği çok sayıda mutabakat sonucu söz konusu banka soygunlarının Mundlos ve Böhnhardt tarafından gerçekleştirildiği neticesine kesin olarak varılmıştır. Özellikle kullanılan silahlar, çarpıcı maskeler, eldivenler ve üzerinde para bandı bulunan banknotlar bariz bir şekilde fikir birliğine varılmasını sağlamıştır. (…) Ardından mahkemenin huzuruna terbiyesizlik derecesinde unutkanlık kategorisine dahil olan Nazi bir tanık gelmiştir. Tanığın çok sayıdaki sorgulamalarından Chemnitz ve Ludwigsburg’da yaşamış olduğu ve Baden-Württemberg eyaletindeki Neonazilerin Saksonya bağlantısını kuran kişi olduğu ortaya çıkmıştır. Tanık inatla tüm bunları reddetmiştir. Gelecek bize söz konusu bu utanmaz yanlış beyanların da bir gün cezai yaptırıma çarptırılacağını gösterecektir. Mahkeme ve federal savcının, kendilerini Nazi tanıkların parmağında oynatmasına izin verdikleri gibi bir izlenim oluşmaktadır.“
http://www.nsu-nebenklage.de/blog/2015/04/15/15-04-2015/
