Bugün, 1998 yılında Chemnitz‚deki Edeka Süpermarketinde NSU tarafından gerçekleştirildiği varsayılan banka soygunu ele alındı. Bununla ilgili olarak kasiyerler ifade verdiler. Ayrıca polis memurları, soruşturmaları ve güvenlik kamerasındaki görüntülerin değerlendirilmesi konusunda sorgulandı.
Tanıklar:
- Ramona Wa., Soygunun gerçekleştiği Edeka Marketinde kasiyer
- Heike En., Soygunun gerçekleştiği Edeka Marketinde kasiyer
- Stefanus Er., NRW (Kuzey Ren Vestafalya Eyaleti) kriminal polis memuru
- Annika Vo., Polis memuru
duruşma günü saat 09:49’da başladı. İlk tanık Ramona Wa.‘ydı. Götzl kasiyere, konunun Chemnitz, Irkutskerstraße 1 adresinde bulunan Edeka Marketinde 18 Kasım 1998’de gerçekleştirilen soygun olduğunu açıkladı. Tanık Wa. o gün mesaiye kalmış olduğunu ve giriş kısmındaki ilk kasada çalıştığını anlattı. Ardından “Çok yoğundu, Noel’den önceki haftaydı. Saat 18.00’e doğru, şef kasiyer (kadın) ilk olarak benden para teslim aldı. Ardından sadece sütuna dayanmakta olan bir adam gördüm. İşimi yapmaya devam ettim ve arka taraftan gelen bir gürültü duydum. O anda uzun siyah pardesülü bir adam önümden koşarak geçti ve kareli gömlekli bir diğeri arkasından gitti ve meslektaşım ‚Soygun!‘ diye bağırdı. Hatırladığım kadarıyla arkada sadece bir müşteri daha vardı.“ diye devam etti. Götzl, adamların maskeli olup olmadıklarını sordu. Wa., sadece sütuna dayanmakta olanı gördüğünü ve onun maskeli olmadığını, sadece siyah bir kasketi olduğunu söyledi. Adamların boylarıyla ilgili olarak tanık, sütuna dayanmakta olanın çok uzun olmadığını, bir seksen, bir yetmiş boylarında olduğunu ve şişman değil ama biraz yapılı olduğunu söyledi. Diğer kişinin boyunun ve vücut yapısının sorulması üzerine Bayan Wa.,“Herhalükarda daha uzundu, sonuçta dışarı koşuyorlardı.“ dedi.
Wa.‘nın 18.06.2013’de BKA‚da (Federal Kriminal Dairesi) gerçekleştirilen sorgulamasından aktarım: Bir el ateş edildiği duyulduğunda, 16, 17 yaşlarında bir müşteri arkaya koştu. Bayan Wa.: “Bu genç adamdı. Onu sadece arkadan gördüm. Silah atışını herkes duydu, bunun için herkese giriş kısmında kaldı. Bir müşteri “Ateş edildi!“ diye bağırdı.
Ganimetin sorulması üzerine Wa., 20.000 markın üstünde bir miktar olduğunu ve sadece kendi kasasında 5000 mark açık çıktığını söyledi. Götzl sordu: “Soygunun sizin açınızdan ne gibi sonuçları oldu?“ Wa. cevap verdi: “Yani, insan yanındakilere biraz daha dikkatli bakıyor. Günümüzde birinin biraz uzun beklemesi alışılmadık bir durum değil, sonuçta bunlar eşlerini bekleyen erkekler. Ama insan unutuyor, üstünden 17 yıl geçti. Herkes işine devam ediyor.“
İkinci tanık olarak Heike En. çağrıldı. Götzl ona, konunun Edeka Marketinde 18 Kasım 1998’de gerçekleştirilen soygun olduğunu açıkladı. Tanık En.: “Şef Kasiyerimiz saat 18.00’de kasasını kapattı ve ardından kasadan kasaya dolaştı. Parayı ona küçük çuvallar halinde verdik. Son kasiyerin (kadın) ardından geri döndü ve kasamın arkasında sesler yükseldiğini duydum, döndüğümde, bir kişinin meslektaşıma silah doğrulttuğunu ve ondan çuvalı çekip almaya çalıştığını ve bunda başarılı olduğunu gördüm. Ardından bu kişi kaçtı, meslektaşım arkasından gitti. Mikrofondan „Soygun!“ diye bağırdım. Dışarından bir patlama sesi duyuldu ve bir müşteri içeri girip „Dışarıda ateş ediliyor“ dedi. Götzl, En.‘nin bu kişileri tarif edip edemeyeceğini sordu. En.: “Yüzlerinde bir tür mendil vardı, siyahtı. Bir de siyah pardesü Ama bundan fazlasını söyleyemiyorum.“
Devamında kriminal polis memuru Ernst St. tanık olarak çağrıldı. Kendisi Edeka şubesindeki soygun konusu ile meşgul olmuştu. St.: “4.11.2011 Frühlingsstraße’dekinin ardından başka soruşturmalar söz konusu olmuştu. Yangın enkazında 6.35 mm kalibre mermilerden çeşitli parçalar bulunmuştu. Suç işlemede kullanılan diğer cephanelere ilişkin belgeler ile karşılaştırıldığında, Irkutsker Straße’de delil olarak emanete alınan üç mermi ile eşleşme tespit edilmişti: Frühlingsstraße’de bulunan üç mermi, Irkutsker Straße’deki üç merminin ateşlendiği aynı silahtan ateşlenmişti.“
Saat 12:09’da avukat v.d.Behrens söz aldı. §257 maddenin ikinci paragrafına göre Stephan Lange’nin sorgulaması hakkında şu açıklamayı yaptı: “Takma ismini aldığı roman kahramanı Pinokyo‘nun aksine, yalan söylediğinde tanığın burnu bunu göstermedi. Ancak tanığın defalaraca doğru olmayan şeyleri söylediği aşikardı. Özellikle B&H‚ı (Blood & Honor) sadece bir müzik akımı olarak göstermeye çalışmak gerçeğe açıkça ters düşüyor.“ Avukat v.d.Behrens devam etti: “Bu bağlamda, dergide bir „lidersiz direniş“ olarak otonom hücrelerin yürüttüğü silahlı mücadelenin istendiğine ve göçmenlerin kafalarından vurulmasına dair çağrıya kanıt olarak ‚Blood and Honour‘ fanzininin 2/96 sayısının tamamının, ek olarak 2, 6-7. 11-14. 27. 28. 65 ve 72 sayılarının okunması talep ediliyor.
Devamında Götzl polis memuresi Annika Vo.‘yu tanık olarak çağırdı. Götzl konunun, 30.11.2000 tarihinde, Chemnitz, Johannes-Dick-Straße 4 adresinde bulunan posta şubesinde gerçekleştirilen soygun olduğunu söyledi. Raporu yazan mevcut tanıktı. Tanık olayın 30.11.2000 tarihinde, Chemnitz, Johannes-Dick-Straße 4 adresinde cereyan etmiş olduğunu söyledi. İki silahlı fail posta şubesine girmişti ve silah, ateşli silah gibi görünen, doğrultarak ya da en azından silah göstererek paranın geri verilmesini zorlamıştı. Failer maskeliydi, agresif ve gürültülü bir şekilde mekana girmişlerdi. Failler iş bölümü yapmıştı, yani biri gişe kısmında kalmış ve paranın verilmesini zorlamıştı, diğer fail kasa dairesine gidilmesini ve orada da paranın geri verilmesini emretmişti. Tanık devam etti: “04.11.2011 bir tarihinde Eisenach’ta banka soyulmuştu ve motor karavanda Uwe Mundlos‘un ve Uwe Böhnhardt’ın cesetleri bulunmuştu.“ Bunun ertesinde Zwickau, Frühlingsstraße’deki yangın vuku bulmuştu. İlk olarak karşılaştırılabilir bir modus operandi (fail metodu) tespit edilebilmişti, bu iki failin Eisenach’ta banka soydukları ve ardından motor karavanla kaçmayı planladıkları anlamına geliyordu. Frühlingsstraße’de çok sayıda emanete alınan delil bulunduğu söylenmeliydi: Bunlar bu vakada rolü olan silahlar ve giysilerdi. Götzl, hangi belgelerin sunulmuş olduğunu sordu. Vo., o zamana dair fotoğraflar ve emanete alınan delillere ait değerlendirme raporları, güvenlik kameralarından başka görüntüler söz konusu olduğu şeklinde yanıt verdi. Fotoğraflar incelenmişti. Faillerin sınıflandırlaması ile ilgili olarak Vo.: “İki numaralı fail silahı sol elinde tutuyor, diğeri sağ elinde. Tanık sorgulmasında Böhnhardt‘ın ve Mundlos‘un ebeveynlerine çocuklarının sağlak mı solak mı olduğunun sorulduğunun belirtilmesi gerekir. Baba Mundlos, oğlunun iki elini de kullanabildiğini, sağ eliyle yazdığını ve sol eliyle çizdiğini [duyulduğu şekliyle] ifade etmişti. Annesinin ifadesine göre Böhnhardt solaktı. Böylece 2 numaralı fail Böhnhardt ve 1 numaralı Uwe Mundlos olarak belirlenebilmişti.“
Vo., devamında, giysilerin söz konusu olduğunu söyledi. Failler, orada görüldüğü, yüzlerini bandana denen mendillerle gizlemişlerdi. Bu tip mendiller Frühlingsstraße’de de bulunmuştu. Frühlingsstraße’deki mendillerde dikkat çeken bunlara bağlanabilmeleri için sicimler dikilmiş olduğuydu. Bunlar mendilin kolayca takılıp çıkarılmasını sağlıyordu, bu da mendillerin fail maskesi olabileceklerine işaret ediyordu.
Götzl ikinci konu olarak, destekçilere dair ipucundan bahsetti. Tanığa bunun aydınlatılması ile meşgul olup olmadığını sordu. Vo. buna olumlu cevap verdi ve bu süreci anlatması gerekip gerekmediğini sordu. Götzl onayladı. Vo. , 19.01.2001 tarihinde Probsteigasse’de patlayıcı maddeler ile bir saldırı gerçekleştirilmiş olduğunu söyledi, ailenin kızı yaralanmıştı. Fail, Noel öncesinde dükkana hasır sepet ile girdiğinde baba tarafından görülmüştü. Teneke kutuda patlatıcı mekanizma vardı. Bir robot resim çizilmişti. Kız da faili görmüştü. Onunla beraber de bir robot resim çizilmişti. Robot resimler Federal Anayasayı Koruma Dairesine (BfV) gönderilmişti. BfV bunları Eyalet Anayasayı Koruma Dairesine de göndermişti ve kişinin orada tanınıp tanınmadığını sormuştu. 10 Şubat’ta Eyalet Kriminal Dairesine, Kuzey Ren Vestfalya VS (Anayasayı Koruma Dairesi) Yöneticisinin bir görev açıklaması ulaştı. İçeriği, bir kişinin robot resimlerdekilerle benzerlik gösterdiğiydi. 24.04.67, Köln doğumlu Johann Helfer [124. Duruşma Günü tutatanağına bkz.] tanınıyordu. Köln’deki aşırı sağ Walter Spangenberg Dostluk Derneğinin üyesiyiydi. Bu bağlamda Tanık Vo. ve meslektaşı Ma., Köln’de silah kayıt ofisinde incelemeler yürütmüşlerdi. Orada, Helfer’in 1985’te patlayacı maddeler yasasını ihlal ettiği için tanındığı tespit edilmişti. Devamında Frechen Nüfus Dairesinde Johann Helfer’in bir fotoğrafını görmüşlerdi ve BfV kendilerine 2002 yılının başlarından bir boy fotoğrafı olmak üzere bir fotoğraf daha göndermişti. Fotoğraf, 2004 yılında yapılmış pasaport başvurusundandı. Bu yüzden bu fotoğraflar mağdur aile ile gerçekleştirilen daha yeni tanık sorgulanmasının bir parçası olmuştu. Aile failin uzun sarı saçlı olduğunu ifade etmiş olduğundan, pasaporttaki fotoğraf bu hususta değiştirilmiş ve Şubat’ta tanıklara sunulmuştu. Sonuçta, baba Johann Helfer’i tanımamıştı ve kız boy nedeniyle bunu tamamen ihtimal dışı bırakmıştı. Başka bilgi söz konusu olmadığından, en azından kendisinin bu alanda çalıştığı o sırada, başka soruşturma yapılmamıştı. v.d. Behrens tanığa, Helfer’e ait zarar görmüş fotoğraflar sunduğunu söylemiş olduğunu aktardı. Salonda bir fotoğraf gösterildi ve v.d. Behrens tanığa sorularını sormaya tekrar başladı.V. d. Behrens: “Tanık aileye gösterdiğiniz fotoğraf bu mu?“ Vo: “Evet.“ Yakından bakıldığında yüzün seçilip seçilemediği sorusu üzerine Vo. olmusuz cevap verdi ve resmin kalitesinin maalesef çok kötü olduğunu söyledi. V. d. Behrens Vo.‘ya, onun polis tarafından sorgulanan tanığın (kadın) boy yüzünden Helfer’i ihtimal dışı bıraktığını söylemiş olduğunu aktardı. Avukat v. d. Behrens, Vo. tarafından tanığa bununla ilgili bilgi veya karşılaştırma fotoğrafları sunulmuş olup olmadığını sordu. Vo. olumsuz cevap verdi, fotoğrafın kendilerine sadece bu bu formatta gönderilmiş olduğunu, dolayısıyla tanığın (kadın) boyu ancak bu fotoğraflara göre değerlendirebilecek olduğunu söyledi. Bu fotoğrafta bu elbette çok zordu. Ama tanık genel izlenim olarak eşleşme olmadığnı kastetmişti. V.d. Behrens devam etti ve Vo.‘nun Helfer’in 2001’den resimleri ile meşgul olup olmadığını sordu. Vo. ellerinde 2004’ten resmin bulunduğunu söyledi. Kendilerine başka fotoğraflar sunulmamıştı. Duruşma günü saat 14:23’te sona erdi.
NSU müdahil Davacılarının yorumu şu adreste bulunabilir: http://www.nsu-nebenklage.de/blog/2015/05/11/11-05-2015/
