Bugünkü duruşmada öncelikle BKA‚da raporları hazırlayan ve soruşturmayı yürüten iki kişi ifade verdi. Önce üçlünün ardı ardına kullandığı dairelere ilişkin soruşturmaların yürütülmüş olduğu anlaşıldı. Ardından davada „Progromly“ adlı oyun tanıtıldı ve ayrıntılı bir biçimde açıklandı. Duruşmanın sonunda, her ikisi de Jena’dan gelen ve büyük bir olasılıkla Böhnhardt’ı hapishanede kaldığı günlerden tanıyan Enrico Th. ve Jürgen Lä. adlı kişilere ilişkin bilgileri derlemiş olan BKA‚dan biri dinlendi.
Tanıklar:
- KHK Winfried Tu. (BKA, NSU daireleri hakkında genel bilgi sahibi)
- KK Sch. („Pogromly“ adlı oyun hakkında bilgi sahibi)
- KHK Torsten We. (BKA, Enrico Th. ve Jürgen Lä.’ye ilişkin kişiler hakkında bilgi sahibi)
Duruşma saat 09:47’de başlar. Herkesin orada bulunduğunun tespitinden sonra Ralf Wohlleben’in savunma avukatı Klemke söz ister. Klemke, celpnamenin Wohlleben’e ancak bugün teslim edildiğini açıklar. Sorgulamaya hazırlanabilmesi için de davaya en az bir saat kadar ara verilmesini ister. Beate Zschäpe’nin savunma avukatı da bu talebe katılır. Mahkeme başkanı Götzl, duruşmaya ara verir.
Saat 11:10’da tanık Winfried Tu. ile davaya devam edilir. Tu. BKA‚da suçla mücadele birimi başkomiseridir. Böhnhardt, Mundlos ve Zschäpe’nin 26 Ocak 1998’den itibaren oturdukları daireler hakkında özetleyici bir rapor yazmıştır. Tu., “üçlü”nün 1998 yılından bu yana toplam yedi ev değitirmiş olduğunu söyler; dördü Chemnitz civarlarında, diğer üçü de Zwickau’dadır. Bu dairelerin kiralanmasında herhangi bir zaman aralığı yaşanmamış tüm daireler peşisıra kiralanmış ya da oturmaları için hazır duruma getirilmiştir. 1998 Ocak ayının sonunda, Jena’da kayıplara karışmalarının ardından bu üçlü tanışları Thomas Starke’ye uğramış ve kısa bir süre onda kalma ricasında bulunmuşlardır. Starke, kısa bir süre onda kalmalarına müsaade eder ve Chemnitz’de Friedrich-Viertel-Straße 85 numarada bir tanıdığın kalmalarını sağlar. Chemnitz’in güneyindeki Fritz-Heckert-Bölgesi denen alandaki toplu konutlardan biri söz konusudur. Üç odalı bir dairede üç hafta boyunca kalmışlardır. Starke’nin tanışı olan Bay R. dairenin kiracısıdır ve o da onlarla birlikte orada kalmıştır. Tu., o dairenin artık olmadığını; binanın yıkıldığını söyler. R. üçünün daha fazla orada kalmasını sağlayamayacağı için şubat ayının ortasında çıkmaları gerekir. Daha sonra tekrar Starke’ye “itimat edilen kişi olarak” başvurulmuş, o da onlarla ilgilenmiştir. Bir başka daire daha tedarik edilmiştir: Chemnitz’in Altendorf ilçesinde Limbacher Straße 96 numarada iki odalı bir dairedir bu. Daireyi kiralayan Max-Florian Bu.’dur ve kendisi de orada oturmuştur. Bu.’nun ve o zamanlar ki hayat arkadaşı Mandy St.’nin ifadelerine göre, Thomas Starke bu uygunsuz ricasını St. aracılığıyla Bu.’ya iletmiştir. Bu durum Bu. için bir sorun teşkil etmemiştir; çünkü o zamanlar Bu., daha çok Mandy St.’nin Chemnitz, Bernhardstraße’deki evinde kalmaktadır. Verdiği ifadeye göre Bu. 1998 yazında St.’den ayrılmıştır. Bunun üzerine Bu. tekrar kendi dairesine geçmiş ve böylece diğer üç kişinin onda kaldığına dair beyanda bulunmuştur. Ağustos ayının sonuna değin orada kalmışlardır; daha sonra yeniden başka bir yere aktarılmışlardır. Bu evi aracılar yardımıyla yine Thomas Starke tedarik etmiş olmalıdır: Altchemnitzer Straße 12 numarada, Carsten Ri. tarafından kiralanmış, 1,5 odalı bir dairedir. Ri.’nin ifadesine göre bu daire önceden seçilmiş, Ri., Bavyera’daki ev sahibi evli çift U.’ya karşı aracı kişi olarak görev yapmıştır. U. ailesinin kiraya verme işiyle birebir hiç ilgisi olmamıştır.
Bu noktada avukat Heer, Tu.’nun tanıklar hakkındaki ifadelerine ilişkin kaygılarını dile getirir; çünkü bu tanıklar henüz dinlenmemiştir. Götzl, tanıkların ifadelerinin Tu.’nun ifadesiyle değiştirilmesi gibi bir şeyin söz konusu olmadığını söyler. Tu., sorgulamasının rapora dayandığını, Frühlingsstraße’ye ilişkin kanıtların temel alındığını; nihai soruşturmaların, örneğin kiracıların ve ifadede adı geçen kişilerin “klasik anlamda kimlik ispatının” yapıldığını söyler. Sonra devam eder: Ri. apartman yönetimi HDS üzerinden kiralamaya ilişkin bilgi edinmiştir; ev sahipleri için daire bir yatırım aracıdır; birkaç yazışma dışında U. ailesinin “o kişiler”le hiçbir diyaloğu olmamıştır. Kiraya verilme süresi olarak Ağustos sonundan 1999 Nisan ortasına kadar olan dönem belirlenmiştir. Aslında ilk olarak sözleşmenin mart sonunda bitmesi planlanmış, ancak daha sonra rica üzerine bir ay daha uzatılmıştır. Bunun nedeni ise bilinmemektedir. Götzl’ün sorusu üzerine Tu., sanırım sözleşme artık ortada yok, der. Götzl, U. çifti ile Ri. arasında 29 Ağustos 1998 yılında “standart bir kira sözleşmesi” yapıldığına dair kaydı hatırlatır. Şu durumda sözleşme mevcuttur, der Tu.. 30 Nisan 1999’da sözleşmenin bitim tarihidir; bu bilgiye enkazda bulunan taahütlü bir belge ile ulaşılmıştır. Bayan U.’ya sorulması üzerine sözleşmenin feshedildiğini ancak sonra uzatılması ricasında bulunulduğu öğrenilmiştir.
Daha sonra Wolgograder Allee 76 numarada iki odalı bir daire tespit edilmiştir; bu daire yine Fritz-Heckert adlı yerleşim bölgesindedir. Kira sözleşmesi, Nisan 1999’dan Ağustos 2000 tarihine değin yapılmıştır. Kiracının Wohnungsbaugesellschaft’daki sözleşmesinden hareketle “orada oturan kişinin Andre E.” olduğu saptanmıştır. Su faturalarından yola çıkarak da gerçekten orada birilerinin oturduğu tespit edilmiştir. Komşuların soruşturulması üzerine en azından binadan bir kişi Zschäpe’yi tanıdığına ilişkin tanıklık etmiştir; ancak Mundlos ve Böhnhardt’ın orada oturduklarını kanıtlayacak bir bilgiye ulaşılamamıştır. Fakat Bu.’nun, “üçlü”nün bu türden bir dairede, Chemnitz’in güneyinde, ormanlık alanın yakınlarında, aynı zamanda alışveriş merkezine yakın bir yerde oturduklarına dair ifadesi vardır. André E.’ye ilişkin “önemli bilgiler” kira sözleşmesinden alınmıştır; dairenin kiralanması E.’nin yardımı olmasaydı mümkün olmayacaktır. Kira sürecinin Ağustos 2000 yılında sona ermesiyle daire yazılı olarak da feshedilmiştir. Sonra hem yeni bir daireye hem de yeni bir semte geçilmiştir.
Zwickau’da Heisenbergstraße 6 numarada, Max-Florian Bu. adına 1 Haziran 2000 yılından 31 Mayıs 2001 yılında değin bir kiralama gerçekleşmiştir. Mundlos’un vaktiyle Bu. ismi altında bir pasaport tedarik ettiği bilinmektedir. Buradan yola çıkılarak Mundlos’un yasal bir kimlik kazanmak adına bu pasaportu kullandığı düşünülmektedir. Bunun yanında su faturaları ve kablolu yayın makbuzları da vardır. Daha önceleri “ev kiralama işi” aracı kişiler yardımıyla yapılırken ilk kez kimlik bilgileri gündeme gelmiştir ve buradan Mundlos’a başvurulmuş olduğu ortaya çıkmıştır. Bu. ifadesinde daireyi kiralamadığını belirtmiştir. 1 Mayıs 2001 tarihinde Zwickau’da, Marienthal ilçesinde, Polenzstraße 2 numarada dört odalı bir daire Matthias Di. tarafından kiralanmıştır. Di. ifadesinde, arkadaşı André E.’nin, arkadaşlarının Schufa’da (resmi borçlular listesi içeren bir bilgi bankası) kaydı olduğu için kendisinden bu ricada bulunduğunu söylemiştir. Önce asıl kiracı Di. olmuştur; sonra mayıs sonu haziran başı gibi alt kiracı Max-Florian Bu. gündeme gelmiştir ki muhtemelen burada söz konusu olan kişi Mundlos’dur. Kira süresi 31 Mayıs 2008 tarihine değindir. Bina sakinlerinin bazılarının ifadelerinde Zschäpe, “bu dairenin görünen yüzü” olarak tanımlanmıştır ve kimi erkeklerin de bu daireyi kullandığı öğrenilse de Böhnhardt ya da Mundlos’u tanıyan çıkmamıştır.
Zaman içerisinde, 1 Mart 2008’de Zwickau’da muhtemelen son kez bir daire daha kiralanmış ve patlamanın olduğu 4 Kasım 2011 tarihine değin sürmüştür. Bu daire de Di. tarafından kiralanmıştır; fakat bu kez Max-Florian Bu. adına yapılan alt kiracı sözleşmesinde herhangi bir gecikme yaşanmamıştır. Eskiden iki ayrı daireyken daireler birleştirilmiştir. Daire dört odalıdır; Frühlingsstraße 26 numarada birinci kattadır. Şahıslar ev sahibinden dairede kimi değişikliklerin yapılmasını istemişlerdir; ev sahibi de bu istekleri kabul etmiştir. Götzl, Friedrich-Viertel-Straße 85 numaralı daire için de kira sözleşmesi var mıdır, bilmek ister. Tu., o konuya ilişkin sadece R.’nin beyanları vardır, der. Sadece belirli bir süre burada barınmaları sağlanmıştır. Evlerin kiralanması işi grubun sağlamlaşmasını belgelemektedir; bir zaman sonra R. ve Bu.’nun daireleri geçici bir ikamet yeri olarak görülmüş, ikamet konusunda bağımsız hareket etmeye başlamışlardır. Avukat Heer, senatonun delillerin takdirini icra ettiğini söyler. Götzl, olaylara ilişkin hangi sayfaların Tu.’nun notlarında yer aldığının mevzu bahis olduğunu söyler; şeffaflık da bir diğer önemli noktadır. Heer, Tu.’nun işinin değerlendirmelerde bulunmak değil gerçeklikleri araştırmak olduğu yanıtını verir. Götzl, bu konuda hem fikir olduğunu, bu nedenlede belgeleri ve tanıkların ifadelerini sorduğunu söyler. Tu., ilk iki dairede kaldıkları döneme ilişkin tanık beyanları olduğunu söyler. Carsten Ri. aracılığıyla yapılan kiralamaya ilişkin belgeler vardır ve bunlardan hareketle “üçlü”nün ikamet yerlerine ilişkin tespitlerde bulunulabilir. André E.’nin o dönemdeki hayat arkadaşı Anja Sp. ile Hendrik La.’nın da üçlünün birlikte kaldıkları fikrini destekleyecek yönde ifadeleri bulunmaktadır. Sp., o zamanlar söz konusu o daireye giderken E.’ye eşlik etmiştir. Bu nedenle de orada ikamet ettikleri varsayılmaktadır. Ve Ri., oradaki kişilerin kendilerini Beate, Uwe ve Uwe olarak tanıttıklarını söylemiştir.
Götzl, dairenin o zamanki ev sahinine ilişkin kayıtlardan bir hatırlatma yapar. Tu., Altchemnitzer Straße’deki daire ile ilgili hem ev sahiplerinde hem de Ri.’de yapılan sorgulamalarda başka belgelerin de bulunduğunu söyler. Götzl dairenin oturma planını sorar. Tu., Ri.’nin dairenin uzun süre kalmak için çok küçük olduğunu söylediği yanıtını verir. Tu. daireyi ancak dışarıdan görebilmiştir; fakat dairenin oturma planına ulaşmıştır; daire 27 m² büyüklüğündedir; gerçekten de üç kişinin uzun süre yaşayabileceği bir yer değildir. Ri.’nin ifadesinde kiralama işinde hiçbir şeyle uğraşması gerekmediği, her şeyin önceden hazırlanmış olduğunu söylediğini belirtmekte de fayda vardır. Tu., André E.’nin Wolgograder Allee 76 numaralı dairenin kira sözleşmesinde adres olarak aynı zamanda kendi ikametgâhının bulunduğu Johanngeorgenstadt’ta oturan ailesinin adresini gösterdiğini doğrular. Tu., bu dairenin 42 m² büyüklüğünde ve 1. katta olduğunu da doğrular. Zwickauer Heisenbergstraße 6 numaradaki daire ise sol kısımda, zemin kattadır; üç odası, bir de kileri vardır; 66,5 m² büyüklüğündedir. Tu., bu bilgileri de doğrular. Sonra Polenzstraße 2 numaradaki daireye geçilir: sağ kısımda, zemin kattadır ve 77,3 m² büyüklüğündedir. Tu., Frühlingsstraße’deki daireye ilişkin kira sözleşmesinin de bulunduğunu söyler. Frühlingsstraße 26 numaradaki dairenin ev sahibi 2011 yılında değişmiştir. Müdahil avukat Reinecke, Tu.’nun değerlendirmelerinde, üçlünün birarada oturmuş olacağına dair temel bir görüş vardır der. Doğrudur, der Tu.; pek tabii ki daireyi üçünün kullandıklarını doğrulayacak insanları bulmak çok zordur. İlk başta bu oldukça güçken sonraları kolaylaşmaktadır. Ri. üçünün Altchemnitzer Straße’de birlikte oturduklarını ancak bunun kesintisiz olduğuna dair bir şey söylemenin güç olduğunu belirtmiştir. Reinecke, üçünün sürekli birlikte oturmadığı, başka dairelerin de olabileceğine dair bir varsayımda bulunulmuş mudur, diye sorar. Tu., böyle bir varsayımda bulunduklarını; fakat Frühlingsstraße’deki kanıtlar değerlendirildiğinde başka daireler olabileceğine dair bir ipucu olmadığı için bu yönde çalışılmadığını söyler. Tekrar sorulması üzerine Tu., kamuya açık bir arama başlatıldığını, o civarda oturanlara bilgilendirme amaçlı mektuplar gönderildiğini söyler. Ancak kesin olarak bu kişilere tahsis edilmiş başka bir dairenin olabileceğine dair hiçbir ipucuna rastlanmamıştır.
Avukat Lunnebach’ın sorusu üzerine Tu., Wolgograder Allee’de Zschäpe’yi tanıyanlar arasında bir adam olduğunun “büroda yapılan bir hata” olabileceğini söyler. Zschäpe’nin savunma avukatı Stahl, Tu.’nun Reinecke’nin sorusu üzerine üçlünün o zamanlar birlikte oturduğundan hareket ettiğini söylediğini belirtir. Ancak, der Stahl, Tu.’nun Heisenbergstraße 6 numaraya ilişkin notlarında, ne öncesinde ne sonrasında Heisenbergstraße 6 numarada birlikte ikamet edildiğine dair üçüncü kişiye ait herhangi bir ifade ya da kanıt mevcut değildir. Tu., genel bakış raporunda değerlendirmesinin bulunduğunu doğrular. Stahl, Wolgograder Allee’deki dairenin daha önceden var olduğunu, lakin üçlünün daireyi ortak kullandıklarına dair herhangi bir ipucu olmadığını söyler. Tu., üçünün birarada olduğunu saptamasında bulunan önemli ifadelerin olmadığını söyler. Fakat Zschäpe’yi gördüğünü söyleyen biri vardır. Frühlingsstraße’de pek çok ipucu olmasına rağmen daha önceki diğer daireler söz konusu olduğunda üçünün birlikte bir yaşam kurduğu ve buna uygun olarak da daire tuttukları kendi çıkarımıdır, kendi değerlendirmesidir. Stahl, bunu başka bir biçimde de görebileceğini söyler. Stahl: “Çok teşekkür ederim, Bay Tu.” Sonra Stahl, Tu.’nun Heisenbergstraße’ye ilişkin herhangi bir bulgunun olmadığını; Wolgograder Allee’ye ilişkin de aslında pek doğru dürüst bir şey olmadığını söylediğini, lakin yine de bunu Heisenbergstraße için bir kanıt olarak gösterdiğini söyler. Tu. bunun zor bir mesele olduğunu, Stahl’ın da kendi fikrini beyan edebileceğini söyler. Götzl kızar, bunun üzerine tanık, saygsız bir tavır sergilemek istemediğini söyler. Friedrich-Viertel-Straße, Limbacher Straße ve Altchemnitzer Straße’ye ilişkin üç kişinin birlikte ikamet ettiklerine dair ifadeler olduğunu, diğer daireler için ise bunu söylemenin güç olduğunu belirtir. Avukat Lunnebach, Tu.’nun bir meslektaşının notunda Wolgograder Allee’de ikamet eden kişinin muhtemelen Mundlos olarak teşhis edildiğinin yazılı olduğunu söyler. O zaman öyledir, der Tu. Avukat Langer, su ya da enerji sarfiyatının kontrol edilip edilmediğini sorar. Su ve enerji sarfiyatı tahmini olarak mümkün mertebe hesaplanmıştır, der Tu. ve su sarfiyatından bir kişinin ortalama ihtiyacından fazlasının harcandığı çıkarımına varılmıştır. Bu çıkarım “yardımcı bir kriter olarak” görülmüş ve bu nedenle orada birden fazla kişinin oturmuş olacağı görüşüne meyledilmiştir.
Öğle arasından sonra saat 13:25’de avukat Stahl’ın, tanık Tu.’nun ifadesine ilişkin açıklamasıyla başlanır. Stahl, GBA’nın iddianamede Böhnhardt, Mundlos ve Zschäpe’nin yıllarca aynı evi paylaştıkları iddasından hareket ettiğini ve buna dayanarak da hukuki çıkarımlarda bulunduğunu söyler. Tu.’nun sorgulamasından hareketle bu iddianın desteklenmesi mümkün değildir. Üçlü’nün 1998 yılından bu yana bu dairelerde istisnasız birlikte oturduklarına dair gerçeklikler sunmak mümkün değildir. Heisenbergstraße ve Wolgograder Allee’ye ilişkin sorularına tanık, bu dairelere ilişkin somut bilgilere ulaşılamadığı yanıtını vermek zorunda kalmıştır ve üçünün her daim birarada oturduklarına ilişkin varsayım, soruşturmayı yürütenin tezini kanıtlamak adına geçerlidir. Bu varsayıma, örneğin Altchemnitzer Straße’deki dairenin büyüklüğüne dair kuşkular vardır. Üstelik tatilde tanışılan kişiler de ifadelerinde Zschäpe ’nin yalnız oturduğunu düşündüklerini belirtmişlerdir.
Duruşmaya LKA Saarland’dan Suçla Mücadele Birimi Başkomiser tanık Sch. ile devam edilir. Sch. beş aylık bir süre için BKA‚ya gönderilmiştir. Sch. „Pogromly“ adlı oyunun değerlendirilmesi hakkında bilgi verir. Oyunu ve oyundaki alanların tek tek resimlerini çektirmiştir; tanıkların ve suçlananların oyunun ilk ne zaman ortaya çıktığı ve piyasaya nasıl sürüldüğüne ilişkin ifadelerini derlediğini belirtir. „Pogromly“, herkesçe bilinen Monopoly oyununun değiştirilmiş bir versiyonudur. Ancak oyun tahtası Yahudi düşmanı, yabancı düşmanı ifadelerle döşenmiştir; böylece asıl oyundan geriye sadece oyun fikri kalmıştır. Sokak isimleri yerine „Pogromly“de kent isimleri kullanılmıştır. Beş adet de Davud’un kalkanı (ya da yıldızı) eklenmiştir. Monopoly’de tek tek binalar satın alınıp karelerin üzerine konurken, Pogromly’de „Judensterne“ (Nasyonal Sosyalit rejim tarafından yürürlülüğe konulan, kişilerin Yahudi olduklarını göstermek için kullanmak zorunda bırakıldıkları sembol) konur. Buradaki amaç kullanım kılavuzunda yazdığı gibi kenti Yahudilerden arındırmaktır. DIN A4 büyüklüğünde bir kullanım kılavuzu vardır ki, burada filigran olarak bir SS askerinin başı görülmektedir ve kılavuz eski Almanca harflerle yazılmıştır. Davud’un kalkanının konduğu kareye elle yapılmış küçük ahşap parçacıkları da konabilir. Oyunun sonunda tüm kentler üzerinde hakimiyet kuran oyuncunun zaferini kutlamak üzere “Heil sana, büyük usta” selamı verilir. Oyun tahtasının üzerinde tıpkı Monopoly’de olduğu gibi sokak isimleri ve işlevlerden oluşan 40 adet alan vardır. “Serbest park yeri” olan kısım, bu oyunda “Führer’i (lideri) ziyaret” diye değiştirilmiştir; elektrik tesisatı ve sıhhi tesisatın yerine “gaz tesisatı” ve “çalışma mükellefiyeti” isimleri verilmiştir. Gaz tesisatında tuhaf olan ise üç yangın söndürücünün gaz tüplerini temsil etmesidir. Oyunun olayları ifade eden bölümünde Doppel-Sig-Rune işareti, topluluğu ifade eden bölümlerinde ise SA monogramı kullanılmıştır. Bunların üzerine de „SS“- ya da „SA-Kartları“ konulmaktadır. Kısmen Yahudi düşmanı ya da solcu karşıtı, insanları aşağılayan ibareler de yer almaktadır; örneğin “kırmızı keneleri“ MG (makineli tüfek) ile durdurma zorunluluğu gibi. Ya da şöyle bir cümleyi içeren bir kart vardır: “Bir Yahudinin mezarına sıçtın ve böylece enfeksiyon kaptın – tedavi masrafları için 1300 Reichsmark.” Ayrıca 20.000 “Reichsmark”a kadar kâğıt paralar söz konusudur. “Hapishane” ve “Hapisaneye git” başlıklı oyun alanları “Yahudiye Git” ve “Yahudi’nin yanında” gibi başlıklarla değiştirilmiştir. Sonuncusuna “Sadece cüzdanını aramak için “ gibi bir cümle ilave edilmiştir. Oyunun başlangıç bölümü, kırmızı bir çember içine alınmış kırmızı bir bayrak ile swastikadan oluşmaktdır; ve bu bölümün üzerindeki bir el oyunun başlangıç yönünü göstermektedir. Oyun tahtasının ortasında bir insan vücudunun üst kısmı başında bir ölünün kafatasıyla resmedilmiştir; kafatasına da Alman çelik miğferi geçirilmiştir. Kentlerin yer aldığı kartlara „Judensterne“ konduktan sonra bir kira bedeli ve ipotek değeri biçilir. Münih ve Berlin en yüksek ipotek değerine sahip olan kentlerdir. Bir soru üzerine Sch. kent kartlarının arka yüzeylerinde “Haysiyetim, sadakatım anlamına gelir” yazılı olduğunu söyler. Topluluk ya da olay kartlarında SA ya da SS işaretleri yer almaktadır.
Daha sonra oyunun çekilmiş fotoğraflarına bakılır ve Sch. bu resimleri açıklar. Sch., oyun tahtasının tepeden çekilmiş bir fotoğrafında oyun alanlarını tek tek değerlendirir. Bu olayların içerikleri kimi fotoğraflarda kısmen büyütülerek çekilmiştir. Monopoly’de gelir vergisi olarak yer alan bölüm yerine burada Yahudi olduğu varsayılan biri Davud’un kalkanı ile gösterilmiştir ve üzerinde “Yahudi İş Başında” yazılıdır, der Sch.; burada Yahudinin oyuncudan 4.000 RM çalmış olması mevzu bahistir. Kentlere ilişkin bölümlerde dört adet Davud’un yıldızı görülmektedir; bir diğer fotoğrafta oyun taşları kalkanların üzerinde durmaktadır. Büyük olan oyun taşı, tüm yıldızların üzerini kaplar ve Monopoly’deki bir otel gibidir. Sch. bölümleri açıklamaya devam eder. “Yahudi’nin yanında” adlı bölüme gelinir; orada elinde kâğıt paralarla yaşlı bir adam tasvir edilmiştir. Onun karşındaki alanda ise der Sch. oyuncuyu gösteren bir el resmedilmiştir ve üzerinde “Hırsızlık yaptın – Yahudiye git” yazılıdır. Gaz tesisatı, yangın söndürücüler ile üzerinde kuru kafa resmi bulunan ve bir gaz maskesi olan beyaz bir alan ile temsil edilmiştir. Sonra Sch., Monopoly’de tren istasyonlarının yerine geçen “KZ alanları”na geçer: KZ Dachau, Ravensbrück, Auschwitz ve Buchenwald. İşin “acayip” yanı der Sch. İsrail NS zamanında henüz yokken ve ilk kez 1967/68 yılında kurulduğu halde, kuru kafanın arkasında çarmıha gerilmiş kemiklerle beraber iki İsrail bayrağının resmedilmiş olmasıdır. Sonra resimlerde görülen tüm „SA-Kartları“nın (Topluluk kartları) ve „SS-Kartları“nın (Olay Kartları) içeriğini okur. (Kartların içeriği için 79. Duruşma Günü’yle ilgili tutanağa bakınız.) Sch. daha sonraki alana geçer. “Führer’i ziyaret” adlı bölümde Adolf Hitler’in portresi görülmektedir. “Çalışma mükellefiyeti” adlı bölümde ise “elinde küreğiyle tümüyle takatsız kalmış bir adamı” omzundan kavramış bir asker görülür. Münih ve Berlin arasındaki işlev alanı gerçek oyunda ek vergi anlamına gelirken bu oyunda bu bölüme “eskiden karaborsada sıkça rastlanan türünden bir adam” resmedilmiş ve altına “2000’lik ile muhbiri öde” yazılmıştır. Sonra kentlerin en pahalısı olan Berlin’e, Schlossallee’ye gelinir; böylece başlangıç noktasına geri dönülmüş olunur. Oyun alanının ortasında gövdesinin üst kısmıyla bir asker figürü yer alır; askerin sağ kolunda svastika (gamalı haç) şeridi vardır. Göğsün sağ tarafında „Pogromly @ 1997“ yazısı, çelik miğferin üzerinde ise o zamanki Almanya’nın ulusal renkleri olan siyah, beyaz ve kırmızı görünür.
Sonra gösterilen resimler yardımıyla oyunun kullanma kılavuzu mevzu bahis olur; fakat Sch. kılavuzu okumaz. Oyun paralarına ilişkin resimlere dair Sch. paranın değerinin Reichsmark olarak biçildiğini ve üzerinde kartal resmi olduğunu söyler. Kent kartlarının üzerinde satın alma fiyatları, ipotekler ve ayrıca kira bedelleri belirtilmiştir; evlerin tamamına sahip olan kirayı yükseltebiliyordur. Kartların arkasında “Haysiyetim, sadakatım anlamına gelir” yazısının yanında belli belirsiz hatlarıyla Alman İmparatorluğu’nun 1945 yılındaki hali yer almaktadır. Bir fotoğraftan hareketle Sch., „G“ adlı grubun tamamının Stuttgart, Frankfurt ve Köln’e ait kent planlarını içerdiğini söyler. Stuttgart’ın fiyatı 6.600 RM, ipotek ederi ise 3.300 RM’dir. Kullanım kılavuzunda yazdığı üzere bir Judenstern’in (Nasyonal sosyalit rejim tarafından yürürlülüğe konulan, kişilerin Yahudi olduklarını göstermek için kullanmak zorunda bırakıldıkları sembol) üstünü taşla kapamanın fiyatı 4.000 RM.’dir. Sch., el konulan oyunların hiçbirinde zar ya da asıl oyun figürlerinin olmadığını söyler. Sonra orjinalinde gelir vergisi bölümü varken burada “Yahudi İş Başında” olan bir resim daha gösterir. Resimde bir adam pantolon ceplerini ters yüz etmiştir; arka planda ise Davud’un kalkanı (ya da yıldızı) görülmektedir. Bir diğer resimde ise SA-Monogramm’ı tasvir edilmektedir. Mahkeme başkanının sorusu üzerine Sch. İsrail’in kuruluşuna ilişkin söylediklerini düzeltir; 1967/68 yıllarında Golan Tepelerinin işgal edildiği savaş gerçekleşmiştir.
Götzl, el koyulan oyunların sayısını sorar. Sch., ilk oyunların, Jena’daki arıtma tesisinde bulunan garaj derneğinin aranılması çerçevesinde bulunduğunu söyler. Aynı şekilde Zschäpe’nin evi arandığında da koltuğun altına saklanmış bir oyun bulunmuştur. Diğer soruşturmalar çerçevesinde oyunun ortaya çıkışından ilk kez Jürgen He.’nin sorgulamasında söz edilmiştir; He. oyunu Böhnhardt’ın dairesinde gördüğünü iddia etmektedir. Daha sonraki süreçte, Max-Florian Bu.’nun verdiği bilgilere göre üçlü onun dairesinde bu oyun üzerinde çalışmıştır. Zschäpe’nin savunma avukatı Sturm’un araya girmesi üzerine hakim Götzl, Bu. ile onu sorgulayan memurların bu hafta zaten dinleneceğini söyler ve kaç oyunun soruşturulduğunu sorar. Sch., nihayetinde tam olarak saptanamamıştır; fakat oyun sayısı 20 ile 30 arası kadar olmalıdır, der. He. kendisine 20 oyunun teslim edildiğini, ikisine ise el konulduğunu söylemiştir. Oyunlardan beşi başkaları tarafından alınmıştır. Sch. söylesin mi söylemesin mi, bilemez; sonra ise söz konusu kişinin Tino Brandt olduğunu, André Kapke’nin ise oyunları gelip aldığını söyler. Brandt’ın Kapke’ye ilişkin ifadesinden üçlü ile yapılan buluşmanın ardından Kapke’nin beş oyun getirdiği ortaya çıkmıştır. Böylece 27 sayısına çoktan varılmış olur. Oyunların olduğu yer şimdiye değin hâlâ büyük oranda bilinmemektedir. Sch. üretimin yapıldığı döneme ilişkin He.’nin ve Holger G.’nin verdiği bilgiler olduğunu söyler: Bu gelişim 1995’ten 1997 yılına değin sürmüştür. Oyunun ilk kez o zaman tamamlanmış olmasından hareketle 1997 yılında basılmış olduğu düşünülebilir. He.’nin ifadesine göre Wohlleben, 1999 yılının başında ona artık oyun imal etmedikleri ve piyasaya sürmediklerini söylemiştir.
Müdahil avukat Reinecke SA işaretini sorar; bu işaret, bu davada başka bir biçimde ele alınmış mıdır? Sch. önce soruyu anlamaz; sonra bu işareti bu dava kapsamında fakat başka bir bağlamda görmüşlüğü var mıdır, diye tekrar sorulması üzerine hayır, der. Bir başka soru üzerine Sch., üzerinde NSU’nun sembolü olan mektubu bu meseleyle ilişkilendirmediğini söyler. Götzl’ün sorusu üzerine de fotoğrafları kendisinin çekmediğini, bu işin Wiesbaden’da yapıldığını söyler. Müdahillerin, oyunların başka yerlerde de bulunduğuna dair herhangi bir malumat var mıdır sorusu üzerine hayır yanıtını verir Sch. Burada fotoğrafı görülen oyun Thüringen Anayasayı Koruma Teşkilatı’na (TlfV) aittir. 1998 yılında el konulan oyunlar çoktan imha edilmiştir. Fakat Tino Brandt aracılığıyla bir oyun tedarik edilmiş ve BKA’nın hizmetine sunulmuştur. Avukat Klemke’nin, Sch.’nin meslektaşları oyunu ellerine almış mıdır, sorusuna hayır yanıtını verir tanık. Klemke, oyunlar arasında farklılıklar olup olmadığına bakılmış mıdır, diye sorar. Buna ilişkin bir şey söyleyemem der Sch., oyunlar 1998 yılında imha edildiği için değerlendirilmesi de yapılamamıştır. Klemke’nin sorusu üzerine oyunun Brandt tarafından ne zaman ve nasıl tedarik edildiğini, nasıl paketlendiğini bilmediğini söyler. Wohlleben’in savunma avukatı Schneider, Tino Brandt’ın beş adet oyun edindiği bilgisinin nereden geldiğini sorar. Sch. bu bilginin TlfV’den geldiğini söyler. Brandt’ın sorgulandığından haberi yoktur; ayrıca Schneider’in söylediği gibi Brandt’ın bizzat kendisinin 10-15 kadar oyun olduğu tahmininden de haberdar değildir.
Avukat Heer, kendi aralarında danışmak üzere ara verilmesi ricasında bulunur; saat 14.53’de duruşmaya devam edilir. Avukat Sturm’un hatırlatması üzerine Sch. fotoğrafların 4 Temmuz 2012’de BKA‚da hazırlandığını söyler. Değerlendirmelerini temelde bu resimlerden hareketle yapmıştır. Sturm, her iki oyunun da 1998 yılında imha edildiği bilgisinin kimin tarafından kendisine ulaştırıldığını sorar. Sch., şu an için bunu bilmiyorum, der. Sturm, raporda buna dair bir not bulamadığını söyler ve bunun nedenini sorar. Sch. buna ilişkin bir şey söyleyemeyeceğini, oyunların on yıl sonra LKA Thüringen tarafından imha edildiğinin bilinen bir şey olduğunu söyler. Bunu belgeleyip belgelemediği sorulduğunda ise Sch., raporda bir yerde geçiyor olduğunu söyler. Sturm, bunu reddeder. Avukat Lunnebach’ın itirazı üzerine Götzl, raporda oyunun muhafaza süresinin sona ermesinden sonra imha edildiğinin yer aldığını ancak bilgilere ilişkin herhangi bir kaynak gösterilmediğini hatırlatır. Sturm, bunu gözden kaçırmış olmalıyım, der. Avukat Stahl, Sch.’ye oyunun orjinalinin değerlendirilmesine dair bilgilere sahip midir diye sorar; örneğin daktiloskopi izleri (parmak izi denilen deri üzerindeki şekillerin incelenmesi) değerlendirilmiş midir? Sch. hayır, yanıtını verir. Tekrar sorulması üzerine Sch. el konulan delillerin toplandığı Wiesbaden’deki merkezin bu konuda bilgi sahibi olabileceğini söyler. Stahl, Sch.’nin Zschäpe’nin oyunla ilgisinin olduğuna dair kendi edindiği bir bilgi var mıdır, diye sorar; Sch. hayır, der. Üçlünün oyunla ilgisi olduğuna dair notun neye dayandırıldığı sorusu üzerine Sch., Jürgen He. ve Max-Florian Bu.’nun ifadelerinin temel alındığını söyler. Sch. ifadelerin bizzat kendilerini değil, özetlerini bilmektedir. Avukat Klemke, Sch.’ye, oyunun TlfV’den BKA’nın eline nasıl geçtiğini bilip bilmediğini sorar. Sch., bilmiyorum, der. Oyunun el konulan delillerin toplandığı merkezde kalmış olabileceği tahminini yürütmektedir; ancak kesin bir bilgiye sahip değildir. Sorgulama saat 15:02’de sona erer.
Avukat Sturm, Zschäpe’nin savunma makamının, Sch.’nin garajdaki aramalara ilişkin verdiği ifadenin kullanılmasına, bu tedbirler için gerekli Ceza Muhakemesi Kanununa dair koşullar oluşmadığı için itiraz ettiğini açıklar. Klemke, Sch.’nin ifadesine ilişkin şu açıklamada bulunur: tanık, diğer raporlardan derlediği kanıt değeri sıfır olan bir rapor hazırlamıştır. Tino Brandt henüz dinlenilmemiştir ve oyunun hangi kaynaktan geldiği bilinmemektedir. Tanık bir kez olsun oyunu görmemiştir ve üstelik oyunun fotoğraflarını çeken memurlar sorgulanmamıştır. Avukat Lunnebach, oyunun incelenmiş olduğundan yola çıkmıştır. Ayrıca bu durum, Holger G.’nin işbirliği yapmaya hazır olduğunu kanıtlaması açısından bir fırsattır. G., ana duruşmada başka beyanlarda da bulunmalıdır.
Avukat Stahl, “belirli oranda” avukat Klemke’nin açıklamasına katıldığımı söylemem gerekir, der. İfadenin kanıt değerinin sıfır olduğunu bilemem, der; lakin oyunun bu üçlü tarafından imal edildiğinin böyle kati bir dille söylenmiş olmasının kuşku uyandırdığını söyler. Tanık sorgulama tutanağını bir kez olsun okumadığı gibi Holger G.’de ana duruşmada bu konuya ilişkin tek bir söz etmemiştir.
BKA‚dan KHK Torsten We. ile sorgulamaya devam edilir. Götzl., Enrico Th. ve Jürgen Lä. (53. duruşma gününe ilişkin tutanağa bakınız.) ile ilgili soruşturmalar mevzu bahistir, der; ayrıca elde edinilen bilgiler, el konulan şeyler ve yapılan aramalar da bu konuya dahildir. We., soruşturmaların temelini Andreas Sch.’nin 9 Şubat 2012 tarihinde verdiği ifadenin oluşturduğunu açıklar. Sch. ifadesinde Carsten S.’ye sattığını iddia ettiği silahın Lä.’den geldiğini söylemiştir. Arama emri çıkarılmıştır; fakat Lä.’nin o adreste oturup oturmadığı tam olarak bilinmemektedir. Bunun üzerine ikamet ettiği yer kontrol edilmiştir ve bu kontrollerde Lä.’nin, sahibi Stefan Ko. (fonetik yazım) olan bir arabayı kullandığı, kendi arabasının ise daha sonra Enrico Th.’de bulunduğu saptanmıştır. Lä.’nin Th. ile diyaloğu olduğu da tespit edilmiştir. Th. İsviçreli Hans-Ulrich Mü. ile olan bağlamda dikkat çekmiştir; Th. ona çok yakın olan biridir. Bu vesileyle Th. ismine rastlamışlardır. Thüringen’deki eski dosyaların yeniden gözden geçirilmesiyle Th.’nın silahlar hakkında bilgi sahibi olduğu ortaya çıkmıştır. Hayat arkadaşının verdiği ifadeye göre Mü. 1993 yılında Almanya’ya on adet kalem silah sokmuş ve onun tahminince Th.’ya da silahlardan biri verilmiştir. Thomas P.-K. adındaki bir diğer tanık da Mü.’nün kendisine kalibresi küçük bir silah olarak imal edilmiş kalem silah gösterdiğini doğrulamıştır. 1998 yılında Th.’nın eski kız arkadaşı verdiği ifadede, Th.’nin kendisine bir MP Uzi (hafif makineli silah), bir tüfek, iki tabanca ve bir kalem silah gösterdiğini söylemiştir. Th.’nın garajında arıtma tesisatının orada başka silahlarda bulunmuştur; üstelik Th. kendi yaptığı bir susturucu kullanarak lambaya ateş etmiştir. Gerçekten de 2004 yılında Th.’nın aracında bir adet silah kalem bulunmuştur. Bu da Th. ve Lä’de yapılan aramaların temelini oluşturmuştur; 26 Nisan 2012 tarihinde aramalar yapılmış ve her ikisi sorgulanmıştır. Sonra We., Enrico Th.’nin siciline işlenmiş Federal Sicil Merkezi’nde kayıtlı suçlamaları sayar. 1995-1997 yılları arasındaki davalarda şu suçlamalarda bulunulmuştur: hakaret, hırsızlık, cebir kullanma, adam kandırma ve yataklık etme. We., Th.’nin para cezası dışında birçok suçtan ötürü iki yıl, altı ay hapis cezasına da çarptırıldığını söyler. Th. 2001 yılında yalan yere beyanda bulunmak ve yalan yere yemin etmek suçundan cezaya çarptırılmış, cezası da tecil edilmiştir. 2006 yılında ise kalem silah yüzünden silah yasasını ihlal ettiği gerekçesiyle bir mahkûmiyeti daha olmuştur. We. polisteki bilgilere göre pek çok kez şüpheli durum olmasına karşın nadiren mahkûmiyetle sonuçlandığını söyler. 1990 yılında Th., Uwe Böhnhardt ile birlikte araba çalan bir hırsızlık çetesine dahil olmuştur. Böhnhardt ile Jü. adında biri cezaya çarptırılmış; ancak Th.’nin mahkûm edilip edilmediği anlaşılamamıştır; fakat Th., suç ortakları tarafından itham edilmiştir. Sonra tanık, Th.’ya karşı halihazırda yürütülen, sonlandırılmış ya da Th.’nın beraat ettiği çeşitli soruşturmalar hakkında bilgi verir. [Hukuki nedenlerle burada konuşmaların sadece bir kısmını aktarabiliyoruz. NSU-watch] Ayrıca 1993 yılında Thomas B. tutanak tutulmaksızın iki polis memuruyla konuşmuş ve onlara Jena’da Th. ve Lä.’nin dahil olduğu, ağır silahlar sağlayabilecek yakınları olan bir gruptan söz etmiştir; silahlar Lobdeburg’da saklıdır. We., Th. hakkında adam öldürmeye teşebbüs şüphesiyle çıkarılmış arama kararına dair bilgi verir. Th.’de yapılan aramada, söz konusu kalem silah bulunmuştur. 1997 yılında Th. üçüncü bir kişiye, Jena’daki Rewe dükkanında para taşıyan bir kuryeye saldırdığı ile övünmüş, bu nedenle de şüpheli konumuna düşmüştür. Olay yerinde bulunan mermilerin aynısı Th.’da bulunmuştur. Fakat dava kapanmıştır. 2008 yılında çalınan spor tipi iki silah yüzünden dava açılmıştır. Eylül 1997 yılında hapse girmiş, Nisan 2000 tarihine değin hapiste kalmıştır. Hazirandan temmuz ayına değin tekrar hapiste yatmıştır. Bu konuda VS-kurumları herhangi bir malumatta bulunmamıştır.
Götzl, İsviçre’de hukuki yardım arayışlarını sorar. We., buna ilişkin bilgim, sadece dosyalardan okuduğum kadarıyladır, der: Silah kayıt defterleri sayesinde, olayda kullanılan Ceska silahının 10.4.1996 tarihinde Schläfli & Zbinden adlı dükkana satıldığı (47. Duruşma Günü’ne ait tutanağa bakınız.) ve 11.4.1996’da Peter Anton Ge.’ye gönderildiği anlaşılmıştır. Ge., Mü.’nün silah ruhsatı ile de para kazanılabileceği fikrini ileri sürdüğünü ve kendi ruhsatını Mü.’ye sattığını beyan etmiştir. Mü. küçük paketi ondan almıştır. Mü., İsviçre’de silah satmanın bir mantığı olmadığını; bu nedenle Almanya’da satacağını söylemiştir. Mü. bunu reddetmekle birlikte genel anlamda silah alıp sattığını itiraf etmiştir; Schläfli & Zbinden’den iki kişiyi tanımaktadır; oradan tabanca ve tüfek almıştır. Söylediklerini silah kayıt defterlerinde doğrulamak mümkündür.
Sonra We. resmen el konulan dellilerin değerlendirilmesi konusuna geçer. Altı mekanda arama yapılmıştır: Th.’nın annesinin ve babasının evinin yanısıra, Th.’nın Limburg’daki kendi dairesi, sahibi Jürgen Lä. olan fakat Th.’nin kullandığı VW Multivan marka araç, Th.’nin karavanı ve Jena’daki iki garaj. Th. tekrar Jena’ya taşınmak istemiştir. On bir adet cep telefonuna ve sim kartlarına el konulmuştur; Lä. ismi yedi sim kartına da kaydedilmiştir. Mü. ismi sekiz karta, „Madley“den Frank Li. de iki karta kaydedilmiştir. Ayrıca Wohlleben’in aracı kişisi olan Dirk M. de kaydedilmiştir. Bu kişi, tutuklamanın yapıldığı gün Wohlleben’e bir mesaj yazmış; o akşam “Yaşlı adamlar grubunun” buluşacağını, „Sachse“ ve „Enrico“nun da geleceğini bildirmiştir. Lä.’nin ismi sim kartlarında birebir yer almamış, onun ismi yerine sürekli „XXL“ yazılmıştır. Th.’nin halihazırda kullandığı cep telefonundaki numara ile Lä.’nin el konulan cep telefonu numarası örtüşmektedir. Lä. de kendini bizzat „XXL“ olarak adlandırmaktadır; elektronik posta adresinde de öyledir. Mü.’ye her zaman „Uli“ denmiş, Li. ve Dirk M. ise normal bir şekilde kaydedilmişlerdir. Ayrıca üç adet navigasyon cihazı da incelenmiştir. Bu üç cihazdan da Müller ile diyaloğa geçildiği anlaşılmıştır. Ayrıca Th.’nin 10.4.2008 tarihinde Zwickau’da olduğu, sabah 07:45’de Jena’dan hareket ettiği, bucak bucak Chemnitz’i dolaştığı, durduğu yedi noktadan altısının okulların yakınında olduğu da saptanmıştır. Th. Zwickau’da bir buçuk saat kalmış; dört ayrı yerde beş dakikadan fazla kalmıştır. Th. iki kez Polenzstraße 2 numaralı binanın önünden geçmiş fakat durmamıştır. O zamanlar Böhnhardt, Mundlos ve Zschäpe’nin oturduğu Frühlingsstraße’ye ise hiç gitmemiştir. Bu yolculukla neyin amaçlandığı öğrenilememiştir. Jena’dayken navigasyon cihazına Richard-Zimmermann-Straße 1 numaralı adres girilmiştir, o numaraya ilişkin bir bilgi yoktur; fakat birkaç numara ötede Böhnhardt ailesinin dairesi bulunmaktadır. We. İsviçre’den bir Travel-Cash kartı hakkında bilgi verir; Th. bu kartı Mü.’nün sağladığını söylemiştir. Ayrıca içinde 4000 Euro’nun bulunduğu bir zarfa da el konulmuştur. Th.. buna ilişkin “Nazi meselesi gündeme geldiğinde” polisin Mü. nedeniyle kendisine gelmesinden korktuğu için parayı çektiğini söylemiştir. Parayı hapishane de kullanmak için istemiştir. Böhnhardt ve Mü. ile olan tanışıklığın ortaya çıkacağını düşünmüştür. Mü. zaten silahlar yüzünden bir kez Almanya’da tutuklanmış ve bu kişilerde “Döner cinayeti” kapsamında silah var mı diye arama yapılmıştır. Th. Limburg civarındaki Montabaur Garı’nda asılı olan arama ilanından dolayı silahtan haberdar olduğunu söylemiştir. Televizyonda karavanın yandığını gördüğünde ve silah parçaları bulunmuş olduğunu öğrendiğinde bunun hemen Böhnhardt olacağını düşünmüştür. We. bunun “nispi olsa da dikkate değer bir ifade” olduğunu söylemiştir.
Başka bir birimin yürüttüğü mali soruşturmalara ilişkin We. Th.’ye karşı Eylül 2011 yılında LKA Bavyera tarafından kara para aklamaya ilişkin bir ihbarda bulunulduğunu söyler. Th. kısa bir süre önce kendisine binlerce Euro ödenmesini sağlamıştır. Th., 26.11.2012 tarihinde Wohlleben’de yapılan aramadan iki gün sonra bankadan nakit olarak 2500 Euro çekmiştir.
We. daha sonra Jürgen Lä. hakkında elde edilen bilgileri paylaşır. Federal Sicil Merkezi’nde Lä.’ye ilişkin cebir kullanma, sahte plaka, ehliyetsiz araba kullanma, sivil hizmetten kendi insiyatifiyle ayrılma ve hakaret gibi nedenlerle mahkumiyetler kayıtlıdır. Savcılığın dava kütüğünde de 2006’dan bu yana dört kez hırsızlık, bir kez de cebir kullanma ve şantaj davaları açıldığına dair kayıtlar vardır. Fakat davaların hepsi kapatılmıştır. Polisin elindeki verilere ilişkin We., Lä.’nin Rudolf-Heß-Yürüyüşünde yanında ateşli bir silah taşıdığına dair 1994 yılına ait bir telgraf olduğunu söyler. Lä. yürüyüşe katıldığını itiraf etmiş; ama silahtan dolayı sorun yaşadığını kabul etmemiştir. We. sonra Th. ve Böhnhardt’ın B. tarafından bir çete olarak adlandırılmasına dikkat çeker. Lä. 1993 senesinde mart ayından aralık ayına değin hapis yatmıştır; nisan ayından itibaren Lä., Sven Ro. ve Böhnhardt’ın da kısmen hapis yattığı Hohenleuben cezaevinde kalmıştır. Ayrıca Th.’nin de kasım ayı başından aralık ayı başına değin Hohenleuben cezaevinde kaldığı bilinmektedir. Bu bilgilere cezaevinden ulaşılmıştır. Lä.’nin banka ATM’lerinde birçok kez hırsızlık yaptığından da şüphelenilmektedir; bu suçlamayla ilgili halihazırda devam eden bir dava vardır; bu nedenle dosyalara ulaşılamamıştır. Lä.’nin Jena’da babasının evindeki odasında, bir bahçede ve Ko. ismine kayıtlı aracında aramalar yapılmıştır. „XXL“ adıyla kullanılan bir cep telefonu bulunmuştur. Ayrıca içinde Kanton Aargau’daki silah ticaretine ilişkin 2008 yılına ait bir web sayfasının PDF dosyası olarak kaydedildiği bir hard disk bulunmuştur. Buna ilişkin Lä., bu araştırmayı tanıdıkları için yaptığını söylemiştir. Bundan başka Lä. patlayıcı maddelere ilişkin kimya bilgisi içeren bir belge ile polis telsizinin frekanslarını içeren 2000 yılına ait belgelere sahiptir. Hard diskteki dosyalardan birinde “Yeni Dosya Max” başlığı altında bir dosya açılmış, bu dosyada çeşitli NS (Nazi camiası) gruplarının şarkıları toplanmıştır. Grupların adı şöyledir: „Hauptkampflinie“, „Nahkampf“. „Die faschistischen Vier“, „White Resistance“. NS içerikli kendilerinin bastıkları fotoğraflarda vardır. Ayrıca hard diskte iki telefon numarası ile üç ayrı elektronik posta adresi bulunmaktadır. Bir elektronik posta adresi daha vardır: hh42@yahoo.de. We. Lä.’nin bu adresleri kullandığını belirtir. Lä. „HB88“ adında bir domain (internette alan adına verilen isim) başvurusunda da bulunmuştur; ancak bu domain çalışmamaktadır. Götzl’ün sorusu üzerine We., Lä.’nin hard diske bir futbol turnuvasına ait film yüklediğini söyler. Bu turnuvaya Thüringen, Sachsen, Berlin ve Franken’den takımlar katılmıştır. Turnuvanın sonunda derneğin yurdunda oradaki insanların çoğu „Sieg Heil“ diye haykırmışlardır. Bu futbol turnuvasına André Kapke ve Holger G. oyuncu olarak Böhnhardt ise hakem olarak katılmıştır. Lä.filmi dijital hale getirip basına satmak üzere Sven Ro.’dan aldığını söylemiştir. Ro. bu bilgiyi doğrulamıştır. Lenovo marka bir dizüstü bilgisayarda Lä.’nin 2011 yılına ait skype görüşmeleri vardır; Lä. burada Nazi camiasının bir selam biçimi olan „Heil Dir“ söyleyişini kullanmıştır. Bunun dışında Ro.’nun başka kişilerle birlikte yaptığı Norveç tatilinin resimlerini içeren bir CD ile birlikte Nazi camiasına yakın müzik gruplarının şarkılarını içeren bir başka CD daha vardır. CD’de “On küçük zenci”, “Almanya Almanları” ve benzeri şarkılar vardır.
Müdahil avukat Reinecke, Th.’nın cep telefonunun Ekim-Kasım 2011 tarihinde nerede kullanılmış olduğunu sorar. Tanık, Th.’nin o tarihlerde İsviçre’de olduğuna dair bir bilgiyi hatırlamadığını söyler. Th. ve Mü. birlikte tatile çıkmışlar, Tayland ve Hırvatistan’a gitmişlerdir; Ekim 2011 tarihinde midir, kesin olarak söyleyemeyecektir. Avukat Kuhn, Th.’nın sağcı camianın sempatizanı olduğuna dair belirtiler var mıdır, diye sorar. We., Bö.’nün 2012 yılında tanık olarak verdiği ifadede Th.’nın eskiden savaş uçağı pilotu benzeri bir ceket giydiğini ve onda sağcı ideolojiye sahip biri izlenimi yarattığını belirttiğini söyler. Marc En., Böhnhardt’ın Th. ile aynı gruba dahil olduğunu ve sağcı çevreye insan kazanmaya çalıştığını söylemiştir. Ayrıca Th.’nın cep telefonunda „Landser“ adlı grubun şarkıları vardır ki, bunu Th. derhal itiraf etmiştir. Kuhn’un sorusu üzerine We., Th.’nın kendisinin verdiği bilgiye göre doksanlı yılların başında Jena’daki arıtma tesisinde bir garajı olmuştur. Ingo Jü., Th. ve Böhnhardt’ın 1990’lı yıllarda sıkça orada vakit geçirdiklerini ve araba tamiri yaptıklarını söylemiştir. Th., Böhnhardt ile orada olduğunu doğrulamış ve Böhnhardt’ın paraşütçü çizmeleri giydiğini söylemiştir. Bu garaj tesisinde 1996 yılından itibaren Zschäpe adına da bir garaj kiralanmıştır. Bir soru üzerine We., Dirk M.’nin telefon numarasının Th.’nın üç farklı cep telefonunda bulunduğu yanıtını verir. „Sachse“ takma adıyla pek çok kişi vardır; bu isim M.’nin mesajlarında da geçmektedir. Fakat bu bilgi şimdiye değin araştırılmamıştır; fakat soruşturulabilir. Lä. adına kayıtlı aracın navigasyon cihazı „TomTom“u Th. kullanmıştır; belki ikisi de kullanmıştır.
Kuhn, navigasyon cihazında dava için önem arz eden bir yığın adresin göze çarptığını, bu adreslerin ipucu olarak değerlendirilip değerlendirilmediğini sorar; Th.’nın cihaza kendi adresini biraz değiştirerek girmiş olması da dikkate alınmış mıdır? We., Zwickau’da diyaloğa geçilen herhangi birinin saptanamadığını söyler. Carsten S.’nin adresi ise çok eskiye dayanmaktadır; bir zamanlar o adreste oturmuştur; fakat hiçbir zaman cep telefonunda bu adrese ilişkin bir veri kaydedilmemiştir. Richard-Zimmermann-Straße 1 ve 11 numaralı daireler konu dışı bırakılamayacaksa da çok muğlaktır. Kuhn, Lä.’nin tutukluluk süresinin Ro. ve Böhnhardt ile kesişmesini ve cezaevindeki tutukluluk koşullarının ne olduğunu sorar; acaba cezaevinde avluya çıkarken aynı kapıyı mı kullanmışlardır. We. Böhnhardt’ın Ro. ile cezaevinde tanıştığını, sıkı fıkı bir ilişkileri olduğunu, Th. ve Lä.’nin ise aynı hücrede olduğunu söyler. Onun çıkarımı, Lä. ve Böhnhardt’ın da buluşmuş olma ihtimalinin yüksek olduğudur. Fakat buluşmuş olmama ihtimali de var mıdır, buna ilişkin bir şey söyleyemeyecektir. Bu soruşturulmamıştır; ancak soruşturulması yapılabilir. Bir soru üzerine We., futbol videosunda takımlara ait herhangi bir bayrak ya da flama gördüğüne dair bir şey hatırlamadığını söyler; „Blood & Honour Sektion Sachsen“a ait bir bayrak görmüş olabileceğine dair bir şey de söyleyemeyecektir. Carsten S.’nin savunma avukatı Pausch’un sorusu üzerine We., navigasyon cihazındaki „TomTom“un hangi yıla ait olduğunun araştırılmadığını söyler.
Götzl, avukat Heinemann’ın, Max-Florian Bu.’nun, kanunun 55 sayılı paragrafını (Sanığın susma hakkı) temel aldığına dair tebliğinin bir kopyasının olduğunu bildirir. BAW‚de yapılan sorgulamada, terörist bir organizasyonu desteklemek nedeniyle hâlâ görülmekte olan bir dava olduğu ortaya çıkmıştır. Götzl, buna bakılması, gerekirse buna ilişkin fikir beyan edilmesi ricasında bulunur. Duruşma günü saat 16:41’de sonlanır.
NSU-Müdahillik adlı web sayfasında duruşma gününe ilişkin şunlar yer almaktadır: “ Zschäpe’nin savunma makamı, tanığın ifadesinin, söz konusu üç kişinin ortadan kayboldukları andan itibaren birlikte oturduklarını kanıtlamaya yetmediği görüşündedir. Savunma makamı, NSU’nun terörist bir örgüt olduğu yolundaki iddianın böylece zayıflatıldığını düşünmektedir. Buna karşın Zwickau’daki dairelerde Zschäpe’nin bu gruba dahil olduğunu kanıtlayacak yeterince delil vardır. (…)
Üçüncü tanık, nihayetinde, delillerden hareketle Ceska silahının satışına karıştıkları bilinen Theile ve Länger adındaki tanıklara ilişkin soruşturmaları izah etmiştir. Bu kişilerin daha önceki ilişkilerinin yanısıra özellikle Böhnhardt ile sıkı bir diyalog içinde olmaları ve sağcı ideolojiye sahip olduklarına dair apaçık delliler raporda yer almıştır; ayrıca rapor, Theile ve Länger’in kriminal çevreyle sıkı bir ilişkiye sahip olduklarını ve özellikle de silah ticareti yapan çevrenin buna dahil olduğunu göstermiştir.” http://www.nsu-nebenklage.de/blog/2014/02/18/18-02-2014/
